Budujemy drogę w tunelu i drogi dojazdowe.

  
     23.04.2014 r. spotkaliśmy się po raz kolejny w ramach zajęć... W dalszym ciągu budowaliśmy podłoże. To tak jakbyśmy budowali autostradę. Nasza droga w tunelu miała trzy warstwy: podkład panelowy, papier szary i ostateczna warstwa to miękka tektura, aby wszystko było równe i dopasowane. Druga grupa budowała drogę dwupasmową i tory kolejowe... Droga w tunelu będzie zbudowana z czarnego brystolu, jest on sztywny, gładki i  idealnie nadaje się na ostatnią warstwę.  Poza tunelem droga będzie srebrna z folii  aluminiowej  i na  białym podkładzie. Na tym podkładzie będą również tory kolejowe. Szyny postanowiliśmy zbudować z uszczelki samoprzylepnej. Tory połączyliśmy czarną taśma izolacyjną.
                                                                                                                 Patryk                                     

Amelka i Patryk dopasowują podkład drogi z tektury.

Szary papier to druga warstwa drogi..

Patrycja nakłada folię na biały podkład.

Teraz nastąpi połączenie drogi i torów kolejowych.Nawet dobrze to się prezentuje.

 

 

 

 

 

Wiktoria dzieli drogę w tunelu przez środek białym pasem. 

Budujemy hotel i montujemy podłogę...

  Dzisiaj 16.04.2014 r. odbyliśmy kolejne nasze spotkanie.

   Pan Kozakow dokonał podziału na grupy. Pierwsza grupa: Patryk, Weronika i Natalia budowała 5-cio gwiazdkowy hotel z przygotowanych wcześniej elementów. Druga grupa w składzie: Julia, Paulina i Amelia zajęła się układaniem podłogi w tunelu, a Wiktoria i Patrycja będące w trzeciej grupie nanosiły elementy wybrzeża Gdańska i Karlskrony na plansze. Praca przebiegała bardzo sprawnie, chociaż nie obyło się bez drobnych „wpadek”.

Paulina tak przejęła się swoją rolą, że podłogę z tunelu przymocowała na stale do podłogi  holu szkolnego. I trzeba było wszystko odrywać i zaczynać od początku. Było przy tym trochę śmiechu…

Hotel nasz jest luksusowy. Ma pięć gwiazdek. Warto w nim zamieszkać.

Mam dosyć. Niech pan sobie sam wbija te szpilki

Grupa Patryka sprawnie zmontowała hotel z wcześniej przygotowanych elementów. Nasz hotel prezentuje się doskonale. Jest duży: ma około 1,5 metra długości i ponad 1 metr wysokości. Teraz się zastanawiamy nad tym, czy umieścimy go wewnątrz tunelu i górna jego część będzie wystawała ponad poziom morza. Byłoby to coś wspaniałego ! Stoisz sobie na dachu hotelu na środku Morza Bałtyckiego i podziwiasz płynące wokół ciebie statki !  A może hotel będzie stał przy wjeździe do tunelu, ale to decyzja na później...

Ta podłoga będzie super, ponieważ my ją montujemy po raz drugi.

Teraz przyszedł czas na wstawianie okien i komina

Pomimo kłopotów - zbudowałyśmy podłogę.

Natomiast Wiktoria i Patrycja  rozmieszczały latarnie i pomnik Bohaterów Westerplatte, który przypomina nam o tamtych tragicznych dniach z września 1939r. One miały dzisiaj trudną pracę do wykonania. Szpilki nie chciały się wbijać w to podłoże, dlatego potrzebny był młotek.
                                                                           Weronika

Jeszcze tylko domek i będzie gotowe. Napracowałyśmy się dzisiaj.

W tunelu jest miło, ciepło i przyjemnie. Paulina pracuje, nanosi poprawki.

Komin musi być skręcony dokładnie. To moje zadanie.

              

Pomnik udał się nam. Nasza szkoła też nosi imię Bohaterów Westerplatte.

Jeszcze tylko założymy prawą stronę dachu.

Julia dopasowuje elementy podłogi.

         

Nakładanie folii na tunel

     Nasze trzecie, kolejne zajęcia odbyliśmy w dniu 8 kwietnia 2014 roku  podczas rekolekcji. Dzisiaj mieliśmy bardzo trudne zadanie. Nakładaliśmy 20 m folii na tunel. Wszyscy byli zaangażowani. Praca nasza musiała być bardzo dokładna i precyzyjna. Wychodziło to nam różnie. Najpierw rozłożyliśmy folię, następnie przykryliśmy ją naszą konstrukcję. Teraz o dziwo okazała się za duża. Raz za mała, raz za duża :) Nasze wyliczenia matematyczne były zbyt skomplikowane i nie do końca właściwe. No cóż, ale obliczanie obwodów figur, pól z matematyki to będziemy mieli w następnych klasach :)

Jak ją rozłożyliśmy, przykryła większą część klasy.

    W ruch poszły nożyczki. W naszej grupie mamy  "praktyków" wszyscy chcieli ciąć. Podzieliliśmy pracę, niektórzy trzymali i mierzyli folię inni obcinali a jeszcze inni montowali ją do listew. I tak zeszły nam dwie godziny zajęć. Były one dzisiaj bardzo fajne, ponieważ już widzimy zarys naszego pomysłu. Ale jeszcze dużo przed nami...
                                                        Weronika    
                                                         

Patryk i Amelka trzymajcie ją mocno, bo się  zbyt marszczy.

Jak zwykle humor dopisuje Patrycji i Wiktorii

Trzeba folię dobrze poprzyczepiać do ramy. Ciężko tym zszywaczem to robić, dlatego Patryk podjął się tego zadania.

Paulina trzymaj mocno. Trzeba gęściej wbijać te zszywki.

Julia i Weronika mają trudne i odpowiedzialne zadanie: mierzą, dopasowują i obcinają ...

Hurra ! udało się. Musimy mieć jej przekrój. Jeden bok ściany częściowo odkryty, ponieważ wewnątrz tunelu będziemy montować elementy !

Niezbędny zakup

Kolor folii jest niebieski, morza również, czyli wszystko na dobrej drodze...

    Na zajęciach mieliśmy mały problem z folią, która ma służyć do obicia szkieletu tunelu, ponieważ okazała się za mała. W domu poprosiłam tatę o zakup kolejnej folii.  Nazajutrz pojechaliśmy do marketu budowlanego, gdzie tato zakupił nową jasnoniebieską folię budowlaną o wymiarach 20 m² . Super, mamy ściany i dach tunelu !  Jutro będziemy ją na zajęciach montować na szkielet naszej konstrukcji.                                                                           
                                                                                                                                            Amelia

Pracowaliśmy przy wybrzeżach.

     W dniu dzisiejszym mieliśmy rekolekcje, więc miałam chwilę czasu i zajęłam się w domu wspólnie z Weroniką spryskiwaniem materiału na wybrzeża: Gdańska i Karlskrony. Nie poszło tak szybko jak byśmy chcieli, bo w połowie skończyła nam się farba. Jutrzejsze nasze kolejne spotkanie rozpoczniemy od obijania folią szkieletu tunelu i tworzenia dróg wyjazdowych. 
                                                                                                                                                                       Julia  

A to nasz materiał na wybrzeże. 

Jak zbudować szkielet tunelu ?

  Drugie zajęcia odbyły się 3 kwietnia 2014r. Mieliśmy niewiele czasu, aby rozwiązać nasz problem. Jak my sobie wyobrażamy ten tunel i z czego ma być zbudowany? Rozmawialiśmy na przerwach i doszliśmy do takiego wniosku, że będzie on miał  (propozycja Amelki) 4,5 metra długości i 1,8 metra szerokości. I takie wymiary przyjęliśmy. Konstrukcję ramy zrobiłam w domu przy pomocy taty. Okazało się, że podstawa tunelu jest  bardzo duża i trzeba ją do szkoły zawieść samochodem. Trudno było nam się  z nią przedostać przez drzwi do klasy : ) Ale wymyśliliśmy !!! Jak ją wszyscy zobaczyli na zajęciach, to wzdychali, ale duża. Dużą podstawa, duży tunel, bo duże jest Morze Bałtyckie !

Listwy te, które będą wręgami moczyliśmy w jeziorze 4 godziny!

Pracujemy zawsze wspólnie

Teraz czekało nas o wiele trudniejsze zadanie. Przez 4 godziny musieliśmy moczyć listwy w jeziorze ( tak nam doradził pan konserwator ze szkoły), aby przy wyginaniu nie popękały, kiedy będziemy je montować i tak też zrobiliśmy. Udaliśmy się o 7.30 rano nad jezioro i zostawiliśmy listwy (wręgi) w wodzie na kilka godzin.
                                                                                                                                     Weronika

Nad jeziorem, trzeba było je rozłożyć, przywiązać i każdą listwę zanurzyć w wodzie, żeby dobrze nasiąknęła. Wówczas da się łatwo wygiąć w pałąk.

Pierwsza i druga godzina zajęć i mamy temat !!!

   Druga nasza godzina zajęć to burza mózgów. Musieliśmy się zdecydować co będziemy robić w ramach projektu, a propozycji było kilka. Ostatecznie po dyskusji w grupie i kilku uwagach opiekuna naszym zdaniem wybraliśmy sobie projekt dość ambitny a tytuł jego jest następujący:

   "Co będzie w przyszłości łączyło Polskę ze Skandynawią "? Dużo czasu na tej godzinie pracowaliśmy w Internecie szukając m.in. miejscowości, które połączą nasz tunel. Interesowały nas informacje o tym jak wyglądają tunele podwodne. Tunel będzie przebiegał pod dnem Morza Bałtyckiego i połączy Gdańsk-Westerplatte z Karlskroną w Szwecji. To odległość 275 km. Dlaczego  właśnie Karlskrona ? Ponieważ jest to prężnie rozwijający się ośrodek przemysłu nowych technologii. Miasto leży na trzydziestu trzech wyspach archipelagu Blekinge przy autostradzie E22 z Kalmar do Malmo. Tak zdecydowaliśmy wspólnie. I mamy nadzieję, że nasz projekt ktoś zrealizuje 

 np. w XXII wieku !                                                                                                                

                                                                                                                                     Julia  

 Malownicza Karlskrona z domkami 
na wyspie.

Plan portu Westerplatte z lotu ptaka.

Pomnik i nabrzeże na Westerplatte.

Plaża na Westerplatte

Karlskrona – miasto w południowej Szwecji założone w 1680 roku.
 Dziś liczy około 36 tys. mieszkańców.

Karskrona zimą, obok latarnia na wyspie

Teraz przeszedł czas na wspólne podjęcie decyzji :)

   31 marca 2014 r. rozpoczęliśmy nasze pierwsze zajęcia w ramach projektu " Złap wiatr w pomorskie żagle wiedzy".  Na pierwszej godzinie pan Kozakow jako nasz opiekun przedstawił nam cele projektu, mówił o edukacji morskiej, wyjazdowych warsztatach edukacyjnych, pikniku i praktycznych zajęciach żeglarskich w Pucku. Jest to dla nas coś nowego, a zarazem ciekawego ! W skład naszej grupy wchodzą następujące osoby:  Amelia Biernat, Weronika Garzombke, Patryk Grablowski, Paulina Grzeńkowicz, Wiktoria Kurt, Patrycja Lassin, Julia Parchem, Natalia Różankiewicz. Na zajęciach podjęliśmy wspólnie decyzję, że nasza grupa wystartuje w konkursie projektów.
                                                                                                                                     Patryk

Podczas spotkań bawimy się świetnie.

  Wiktoria i Amelka w kole ratunkowym. O dziwo zmieściły się dwie !

 Oto my na chwilę przed zajęciami. Jak zwykle uśmiechnięte i zadowolone.